Strona wydawcyDawno, dawno temu ...O książce O autorce Fragmenty 

 O książce mówili:

"W tej powieści o przeszłości i teraźniejszości Brigid Pasulka splata jasne kolory baśni z subtelniejszymi odcieniami rozczarowania, przetrwania i odrodzenia – nadając życie nie tylko postaciom, ale i samej Polsce. Rzadko kiedy powieści udaje się tak dobrze przywołać miejsca i historię, a szczególnie w tak wciągającej narracji. Wspaniały debiut".
- Nicole Mones
autorka The Last Chinese Chef i Lost in Translation

"Oryginalna opowieść Pasulki, zapadająca w pamięć i tętniąca życiem, to skarb, łączący w sobie historię, czas i miejsce".
- Martha McPhee
autorka Georgeous Lies i L’America

"Szczodra i pełna uczucia powieść Brigid Pasulki, pisana równocześnie z wielkim rozmachem i dbałością o szczegóły, odnajduje prawdy uniwersalne w najbardziej dramatycznych chwilach i najbardziej kameralnych obserwacjach. Debiut pełen życzliwości, elegancki i wzruszający".
- Adam Langer
autor Crossing California

"Uroczy debiut Pasulki splata dwie opowieści o starej i nowej Polsce. Stara - to bajkowa historia miłosna Gołębia, młodego człowieka tak zachwyconego wiejską pięknością Anielicą, że dla okazania swego oddania buduje jej rodzinie dom. Gdy Polskę ogarnia wojna, Gołąb działa w ruchu oporu, pomysłowo i odważnie strzegąc wioski i żydowskiej szwagierki. Po wojnie zaręcza się z Anielicą i razem wyjeżdżają do Krakowa, ale bajeczne obietnice złotego miasta i chwała okazują się puste. Drugi wątek dotyczy wnuczki Anielicy i Gołębia, Beaty, tak nieurodziwej, że powszechnie nazywanej Babą Jagą. Beata żyje w całkiem innym Krakowie i pracuje w barze, nie mając nadziei na miłość ani planów na przyszłość. Gdy wydarza się tragedia, a Beata odkrywa rodzinne tajemnice, łączy stare i nowe, by stworzyć własną, jasną przyszłość. Pasulka kreuje świat magiczny, mimo że nic magicznego się w nim nie dzieje, splatając historię Polski z historią jednej rodziny".
“Publishers Weekly” z sierpnia 2009 (objęte copyrightem):

"Debiut Pasulki z jednej strony sięga ku parze wschodnioeuropejskich wieśniaków podczas II wojny światowej, z drugiej ku ich wnuczce w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Jeśli przypomina wam to pierwszą książkę Jonatana Safrana Foera "Wszystko jest iluminacja" (a tytuł kojarzy się z drugą jego książką "Strasznie głośni i niesamowicie blisko"), to nie jesteście w tym osamotnieni: anonse prasowe odnotowują „echo” głosu Foera. Na szczęście Pasulka, Amerykanka o polskich korzeniach, ma też własny urok – sympatyczne postacie i uważna obserwacja ratują tę powieść przed nadmierną sentymentalnością. W części współczesnej, 22-letnia samotnica przezywana Baba Jaga przenosi się do krakowskiego mieszkania swojej sarkastycznej kuzynki Ireny. Pracując jako niewykwalifikowana pomoc w dwóch miejscach, Baba Jaga zaczyna nieśmiało rozkwitać, nawiązuje pierwsze przyjaźnie, znajduje pierwszych adoratorów i marzy o karierze reżysera filmowego. Powrót do 1939 roku – młody człowiek przezwiskiem Gołąb ubiega się o Anielicę, legendarną piękność z wioski liczącej dwudziestu paru mieszkańców. (Ci zakochani oczywiście zostają później dziadkami bohaterki). Wraz z wybuchem wojny skłócona uprzednio wioska łączy się, by wspierać ruch oporu. Powieść jest peanem na cześć lojalności, i rodzinnej, i narodowej. Baba Jaga uczy się, by nigdy nie zdradzać swoich dla uwodzicielskich nieznajomych - czy chodzi o wspaniały kraj, czy o chłopaka, który podoba się kuzynce. Najgłębsze chwile wiążą się z codziennymi obserwacjami Baby Jagi. Gdy widzowie kabaretu rozpraszają się po wspólnie przeżytej magii spektaklu, myśli: „nasze rozstania powinny być bardziej uroczyste”.
“The New York Times Sunday Book Review” z 18 października 2009